بسمه تعالی
چشمه‌های آب‌گرم گِـنو
چشمه‌های آب‌گرم از گذشته محبوب و خواص درمانی آن‌ها همواره مورد توجه بوده است. با پیشرفت صنعت توریسم، به مقاصد گردشگری تبدیل و با توسعه، هرچشمه به مجموعه‌ای مجهز تبدیل شده است. چشمة آب‌گرم گِـنو در منطقة حفاظت شده و از محبوب‌ترین جاهای دیدنی که در فاصلة کمی از شهر بندرعباس و طبیعت دل‌انگیز واقع گردیده و اینکه به خاطر قلة بلندی که با یال‌هایش شمال غربی این شهر را اِحاطه نموده، نمی‌گذارد نَـم و شرجی هوا از این سوی شهر ساحلی خارج شود. کوه گِـنو که دومین قلة بلند منطقه است، در ۳۰ کیلومتری شمال غرب بندرعباس و در نزدیکی جاده سیرجان- بندرعباس قرار دارد و مانند بسیاری از مناطق کوهستانی ایران در کوهپایه‌اش دارای چشمه‌های آب‌گرم است.
این منطقة حفاظت شده با وسعت زیاد، چشمه‌های آب‌گرم متعدد دارد و دارای پوشش گیاهی متنوعی است که در این بین می‌توان به درختان گرمسیری، استپ بیابانی، استپ کوهپایه‌ای و گونه‌های گیاهی نواحی سردسیر اشاره کرد. از جمله گیاهانی که در این منطقه می‌رویند می‌توان به پرسیاوش، سرخس معطر، گون گاوی، زیره، آویشن بومادران، پونه، اورس، استبرق، مسواک، کنار، پرخ، ناترک، آکاسیا، بنه و رزوک اشاره کرد. گفته می‌شود که در منطقه مذکور ۳۶۰ گونه از گیاه آوندی یافت می‌شود. مهرخوش، بادام وندلیو و پامچال صخره‌ای از گیاهانی هستند که بصورت انحصاری در این منطقه از ایران می‌روند.
این چشمه در دره‌ای واقع شده که شمال تا جنوب آن را ارتفاعات آهکی کوه گِـنو پوشانده است. انارون، تنگ باغ، کهنو، چاهو، پشتنگ، هوبیر، پشت بنگرو، رمر، سرچربه، پرکوه، مردو و خرگو از جمله چشمه‌های این منطقه هستند. در صبح‌های سرد بخار آب چشمه با دمایی در حدود ۴۱ درجه سانتی‌گراد، با هوای ۲۰ درجه‌ای محیط برخورد می‌کند و تا ارتفاع یک متری آب را بخاری ناپایدار تشکیل می‌دهد که جلوه زیبایی به محیط می‌بخشد. دمای آب بین ۳۵ تا ۴۱ درجه متفاوت است. آب این چشمه‌ها بی‌رنگ و شفاف، اما شور و تلخ مزه است. افرادیکه مشکلات گوارشی دارند، بهتر است مزة بَـد آن را تحمل و چند جُـرعه بنوشند. خوردن این آب بدلیل داشتن مقدار زیاد کُـلرید سدیم، موجب افزایش ترشح بُـزاق و حرکات معده می‌شود و در نهایت اثر مُـلین بر دستگاه گوارش دارد. علاوه بر تمام این‌ها شناور شدن در این آب باعث باز شدن رگ‌ها می‌شود و گوگرد و املاح دیگر محلول در آن برای درمان بیماری‌های تنفسی، پوستی و رماتیسم هم مناسب است. مسیرخروج آب چشمه به‌سمت نخلستانی با درختان ۵۰۰ ساله که از آب همین چشمه‌ها سیراب می‌شوند، می‌رود. در پایین‌دست چشمه‌ها و پیش از رسیدن به نخلستان، چند آسیاب آبی وجود دارد که سال‌ها قبل اهالی بُـومی از آن استفاده می‌کرده‌اند. که امروزه بازسازی شده‌اند. برای بسیاری آب‌گرم مقصد سفر نیست و قله گِـنو پایان راه است. البته خود قله منطقه نظامی محسوب می‌شود و نمی‌توان به نوک آن رسید. آب و هوای کوهستان در تابستان، مطبوع و در زمستان سرد است و گاه‌گاهی برف‌گیر می‌شود. همچنین می‌توانید از جاده آسفالت و شیب‌های تند آن مستقیم به کوه بروید. معمولاً کوهنوردان از چهار جبهه جنوبی، غربی، شرقی و شمال شرقی وارد این کوهستان می‌شوند. اگر از مسیر آب‌گرم گِـنو می‌خواهید به قله برسید، از یال شرقی وارد کوهستان خواهید شد. این مسیر از بقیه مسیرها شناخته‌شده‌تر است و شما را دو، سه ساعته به مقصد می‌رساند. برای رسیدن به قله از مسیرهای پاکوب استفاده کنید، چون اینجا منطقه‌ای حفاظت‌شده است و امکان دارد ناخواسته به درختچه‌های مسیر،آسیب وارد شود. این کوهستان به‌خصوص در اوایل بهار پُـر از گیاهان دارویی می‌شود. یک نوع ماهی بنام «آفانیوس گینوئیس» در آب‌گرم زندگی می‌کند. این ماهی مختص به آب‌های گِـنو و در دنیا بی‌نظیر است. محلی‌ها به آن گورخر ماهی می‌گویند اما در پسوند نام علمی‌اش اشاره‌ای هم به زادگاهش شده است. این ماهی را در آن حوضچه‌هایی می‌توان پیدا کرد که آب‌گرم بعد از خروج از چشمه‌ها در آن‌ها جاری می‌شود. اندازه این ماهی به‌اندازه انگشتان دست است. حیوانات دیگری مانند قوچ و کـل یا پرندگان را می‌توان در ارتفاعات گِـنو مشاهده کرد، بدلیل تحت حفاظت بودن این منطقه، هرگونه آسیب زدن به جانوران منطقه ممنوع است. بهترین زمان بازدید از چشمة آب‌گرم فصل پاییز و زمستان است. البته این منطقه کوهستانی نسبتاً خنک‌تر از دیگر قسمت‌های هرمزگان است و در صورت امکان می‌توانید فصل بهار نیز از آن دیدن کنید.
جواد ذبیحی راد
مدرس/ مشاور/ کارشناس/ ارزیاب
https://www.instagram.com/JZR1354
JZR1354@Gmail.Com
JZR1354.Blog.ir
ومن اللّه التوفیق
