جوادذبیحی راد
JZR1354@Gmali.Com
مشاور/مدرس / کارشناس/ ارزیاب
نوعی از فعالیت های گردشگری که درآمد اضافی ، برای افرادیکه شغل ثابت (کشاورزی و دامداری) دارند، را فراهم میآورد.
باید بصورت یک شیوه زندگی بر پایه عقاید مربوط به جوامع روستایی درک شود.
سرچشمه بیشتر جاذبههای روستایی فرهنگ مردم ساکن در آن منطقه است.
امروزه روستاییان برای کسب درآمد و گذراندن زندگی در محیط روستاهایشان ناچارند دست به فعالیتهای مختلفی در زمینههای کشاورزی ، دامداری ، صنایع دستی یا خدماتی بزنند.
در روستاهای ایران ظرفیت های بسیاری وجود دارد که میتواند موجب رونق گردشگری روستایی ما شود.
گردشگری روستایی می تواند منبع جدید درآمدی برای روستائیان و به ویژه روستائیان کشورهای درحال توسعه باشد.
گردشگری روستایی می تواند تا اندازهای مشکلات آنها را حل کند یا تقلیل دهد.
گردشگران علاوه بر دیدن مناظر و چشم اندازهای طبیعی آن نقاط ، با آداب ، رسوم و فرهنگ آن روستا نیز آشنا می شوند.
گردشگران به خرید محصولات روستا از قبیل صنایع دستی ، محصولات محلی ، غذاهای سنتی و... علاقهمند میشوند.
آمدن گردشگر به معنای افزایش درآمد روستاییانی است که بطور مستقیم یا غیرمستقیم در این صنعت فعالیت میکنند.
گردشگری روستایی اساساً یک فعالیت مصرفی است.
اکثر مطالبات گردشگر روستایی تقاضا بوده و بر بازدیدکنندگان و نیازها و انگیزههای آن متمرکز است.
جذابیت نواحی روستایی برای گردشگری و تفریح میتواند دردرجه اول و با تصویر روستایی همراه باشد.