اهمیت هتل‌سازی در اصفهان و تغییر کاربری آثار تاریخی :

جوادذبیحی راد

[e-mail]

مشاور/مدرس / کارشناس/ ارزیاب

اسفند 1336 شمسی، طبق قراردادِ منعقد شده بین اوقاف استان اصفهان و متصدی موقوفه از یکطرف و مدیرعامل شرکت بیمه ایران، مقرر شد این شرکت درمحل سرای فتحیه (آمادگاه سابق) ، هتلی مجهز به سبک نوین بنا کند. در آن سال‌ها، اصفهان از نظر داشتنِ میهمانخانه مرتب وضع مطلوبی نداشت و سرانجام طبق نظر باستان‌شناس فرانسوی آندره گدار ، قرار شد هتل مورد نظر در محل سرای فتحیه ساخته شود؛ به نحوی‌‌که هیچگونه آسیبی به مدرسه چهار باغ وارد نشود؛ اما همانند امروز، حملاتی به این اقدام صورت گرفت؛ از جمله از سوی نویسنده کتاب تاریخچه اوقاف اصفهان عبدالحسین سپنتا ، که آن را خلاف قوانین عتیقه‌جات می‌دانست ولی رضا گورنگ چند ماه بعد از مجله ارمغان پاسخ آقای سپنتا را چنین داد که کاروانسرا قبل از اقدام شرکت بیمه به وضع بسیار اسفناکی افتاده و در اثر مرور زمان و عدم‌ مراقبت متصدیان به حال زباله‌دانی افتاده بود. به گفته وی طرز استفاده از این محل، که انبار قند و شکر بود و همه‌ روزه تعداد زیادی کامیون‌های سنگین  بار خود را در حجرات آن خالی می‌کردند، بر سرعت تخریب می‌افزود. سرانجام کار ساخت هتل عباسی در سال 1345 تقریباً به پایان رسید که امروز نیز از جاذبه‌های مهم معماری و هنر اصفهان است. درسال‌های میانی دوره پهلوی دوم، برخی شرکت‌های زنجیره‌ای هتلداری همانند «هیلتون و کنتینانتال» در ایران دست به فعالیت‌های گسترده‌ای زدند. بیشتر این هتل‌ها پس از انقلاب به عنوان هتل‌های متعلق به دولت، مهم‌ترین خدمات هتلداری استاندارد ایران را عهده‌دار بوده‌اند. امروزه بخش خصوصی در صنعت هتلداری ایران بسیار فعال است که هتل اسپیناس از جدیدترین نمونه‌های فعال در کشور محسوب می‌شود.