
با گذشت نزدیک به ۲۵ سال از شروع به کار انجمن
جهانی اکوتوریسم (TIES) با بررسی اصول اکوتوریسم مشاهده می کنیم که سه
اصل عمده در ادبیات آن مشهود و پررنگ است:
۱-فرسایشی و
استخراجی نیست. منظور از استخراجی و مصرفی، آنگونه فعالیت هایی است که سبب ایجاد
آسیب های رفتاری و فیزیکی بر گونه های غیر انسانی در طبیعت می شود.
۲- پایبندی به اخلاق
زیست محیطی ایجاد می کند.
۳- در رابطه با
طبیعت، ارزش های سازگار با محیط زیست و اخلاق محور را در اولویت قرار می دهد.
به طور خلاصه اکوتوریسم چیزی نیست جز حفظ و
نگهدارری از محیط زیست، جوامع بومی و سفر مسئولانه با هدف ایجاد پایداری در زیست
بوم.
کسانی که می خواهند در زمینه بوم گردی مشارکت و فعالیت داشته باشند می بایست
اصول زیر را به عنوان اصول اصلی و پایه ی این نوع خاص از گردشگری بپذیرند:
۱- به حداقل رساندن
آسیب های فیزیکی، اجتماعی، رفتاری و روانی در طول مسافرت
۲- ایجاد آگاهی
فرهنگی و زیست محیطی و ترویج فرهنگ احترام به طبیعت و مردم بومی
۳- فراهم کردن تجربه
ی مثبت و لذت بخش از سفر هم برای مسافران و هم برای افراد محلی
۴-
ایجاد منافع
مستقیم مالی برای حفظ و حراست از زیست بوم
۵-
ارائه و تلاش در
ایجاد تجربه ی به یاد ماندنی برای مسافران به گونه ای که آن ها را نسبت به منطقه
میزبان دلسوز و حساس کرده و به اوضاع اجتماعی، آب و هوایی، زیست محیطی و سیاسی آن
منطقه اهمیت بدهند
۶-
طراحی و ساخت
امکانات سازگار با طبیعت و فرهنگ منطقه با کمترین آسیب ممکن به اکوسیستم بومی
۷-
آموزش قوانین و
باورهای معنوی مردم محلی به گردشگران و ایجاد همکاری و مشارکت بین گردشگران و محلی
ها با هدف توانمندسازی فردی و گروهی
جواد ذبیحی راد مدرس هتلداری / گردشگری
رزومه